Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi
jest jednym z najważniejszych punktów na kulturalnej i turystycznej mapie regionu. Jego siedzibą jest Biała Fabryka zbudowana w latach 30. XIX w. przez Ludwika Geyera. Reprezentuje styl neoklasycystyczny i stanowi symbol miasta oraz jego włókienniczej historii.
Instytucja prowadzi działalność o charakterze naukowo-badawczym, kulturalnym i edukacyjnym, angażując się w interdyscyplinarne i międzynarodowe projekty. Posiada imponującą kolekcję obiektów związanych z historią włókiennictwa, bogate i zróżnicowane zbiory tkaniny przemysłowej, artystycznej, odzieży i akcesoriów z różnych okresów. Jest organizatorem wielu wystaw i wydarzeń skupionych wokół działalności wybitnych twórców tkaniny artystycznej oraz ekspozycji poświęconych modzie. Do najważniejszych z nich można zaliczyć wystawy takie, jak „Metamorfizm” Magdaleny Abakanowicz, „Jerzy Antkowiak – Moda Polska” czy „Christian Dior i ikony paryskiej mody z kolekcji Adama Leja” prezentująca obiekty z kolekcji projektanta oraz powojennych paryskich mistrzów haute couture.
Niezmiennie od 1975 roku Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi jest gospodarzem i organizatorem Międzynarodowego Triennale Tkaniny - najstarszej i najważniejszej prezentacji zjawisk związanych z medium tkaniny. Wydarzenie odbywa się cyklicznie co 3 lata. W 2022 roku odbędzie się już jego 17. edycja.
Ważną częścią Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi jest Łódzki Park Kultury Miejskiej. Znajduje się w nim osiem historycznych obiektów translokowanych z Łodzi i okolic: pięć budynków mieszkalnych tkaczy i sukienników (XIX w.), willa letniskowa z Rudy Pabianickiej (pocz. XX w.), kościół z Nowosolnej (d. zbór protestancki) oraz poczekalnia tramwajowa ze Zgierza (pocz. XX w.).
Aktualnie w muzeum można oglądać wystawy stałe:
MIASTO-MODA-MASZYNA – opowieść o Łodzi ukształtowanej przez przemysł włókienniczy, o jej energii, dynamice, wzlotach i upadkach oraz życiu codziennym mieszkańców. Na przestrzeni 3 kondygnacji (ponad 2500 m2) prezentowanych jest niemal 400 obiektów z kolekcji muzeum. Parter poświęcony jest maszynom i technikom włókienniczym: od prostych wrzecion i kołowrotków do pneumatycznych krosien i przędzarek. Ta część ekspozycji jest rekonstrukcją atmosfery hali fabrycznej z lat 70. i początku lat 80. ubiegłego wieku, gdzie codzienny znój, mozół, kurz i szum wyznaczały powtarzalny rytm pracy. Pierwsze piętro zabiera zwiedzających w podróż po rozrastającym się i zmieniającym mieście. Ujrzymy tu migawki z życia Łodzi i jej mieszkańców. Zobaczymy, jak zmieniała się tkanka miasta w warstwie architektonicznej, demograficznej, ekonomicznej oraz życiu codziennym łodzian. To burzliwa historia miasta, od powstawania wielkich fabryk, poprzez przejęcie ich we własność państwa, po upadek i bezrobocie, procesy prywatyzacji, aż po rewitalizację fabrycznych kompleksów w czasach współczesnych. Ostatnie piętro poświęcone jest modzie. Ekspozycja przenosi zwiedzających do serca miasta, ulicy Piotrkowskiej, będącej najdłuższym wybiegiem modowym Europy. Po obu jej stronach migoczą neony znane łodzianom z lat 70., a na muralach widnieją kojarzone z przeszłości znaki graficzne słynnych zakładów przemysłowych. Uwagę przykuwają witryny sklepowe znanych modowych marek, takich jak Telimena, Moda Polska, Hoffland, Nestor czy Cora. Idąc dalej, mijamy kultowy Central, Uniwersal, kojarzony z luksusem Pewex, by tuż obok przenieść się do małego mieszkania krawcowej czy na bazar na stadionie ŁKS.
Ekspozycja otrzymała nagrodę Plaster Kultury 2021 w kategorii „Wystawa roku”.
"Łódzkie mikrohistorie. Ludzkie mikrohistorie" – wystawa opowiadająca historię wielokulturowej, włókienniczej Łodzi z perspektywy codziennego życia jej mieszkańców. Losy bohaterów ukazane są na przestrzeni XIX i XX w. na tle zdarzeń historycznych i społecznych. Inspiracją dla tych mikrohistorii były rodzinne wspomnienia, pamiętniki i wywiady, będące zapisem historii mówionych najstarszych mieszkańców Łodzi. Projekt został wielokrotnie doceniony, a w roku 2020 zdobył główną nagrodę w kategorii wystawa w plebiscycie na Wydarzenie Historyczne Roku 2020.
„Sala maszyn w ruchu” – wystawa prezentuje pracujące maszyny włókiennicze, przybliżając realia i klimat codziennej, niezwykle trudnej i wymagającej pracy w tkalni z przełomu XIX i XX wieku. W „Sali maszyn w ruchu” znajduje się sześć krosien z przełomu XIX i XX wieku oraz dwa z lat 70-tych XX wieku. Prezentację dopełniają elementy scenograficzne ekspozycji – jest makrofotografia wielkiej XIX-wiecznej tkalni.
Centralne Muzeum Włókiennictwa w Łodzi
ul. Piotrkowska 282
93 - 034 Łódź
Dyrektor: Aneta Dalbiak
42 683 26 84
tel. kom. 509 361 914
Dni i godziny otwarcia:
https://cmwl.pl/public/informacje/godziny-otwarcia